ประวัติ บ้านกะน็อบ  หมู่ที่  ๒

                                             ตำบลกัน ทรารมย์  อำเภอกระสัง

สภาพทางประวัติศาสตร์

                ที่มาของคำว่า  กะน็อบ   แปลว่า  กลบมาจากภาษาเขมร  ในที่นี้หมายถึง  กลบขุมทรัพย์  เหตุเพราะว่า  บริเวณแห่งนี้มี ปราสาทเก่าแก่สร้างด้วยหินแกรนิตตั้งอยู่ทางด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือของ หมู่บ้าน  ซึ่งสันนิษฐานว่าปราสาทแห่งนี้เป็นที่กลบ ขุมทรัพย์อยู่ใต้ฐานของปราส  ดังนั้นกะน็อบภาษาเขมร  แปลว่า  กลบขุมทรัพย์

                ผู้ บุกเบิกคนแรก  และได้มาพบสถานที่แห่งนี้  ก็คือ  ท่านนายพรานเมือง  ซึ่งท่านเป็นนายพรานชอบล่าสัตว์  เป็น อาชีพ  ได้มาพบปราสาทเก่าแก่แห่งนี้  ประกอบกับสถานที่แห่งนี้เป็นทำเลเหมาะเป็นที่ตั้งเป็นของหมู่บ้าน  จึงได้พาเพื่อนบ้านย้ายบ้านมาจากบ้านแกใหญ่  อ.เมือง  จ.สุรินทร์  และมีบ้านนาบัวเป็นบางส่วน  ครั้งแรกมีจำนวน  ๗-๘  หลังคาเรือน  ตั้ง บ้านอยู่ห่างกันมีการบุกเบิกเป็นที่สร้างที่อยู่อาศัย  และ ที่ทำกิน  และประชากรก็เพิ่มมากขึ้นตามลำดับ  ประกอบกับ

                สภาพ ความเป็นอยู่ในสมัยนั้น  มีป่าไม้อยู่เป็นจำนวนมาก  ป่าทึบ  จึงมีสัตว์ป่าอาศัยอยู่ เป็นจำนวนมาก  ทั้งสัตว์เล็กและสัตว์ใหญ่  เพราะใกล้บริเวณปราสาทเป็น  หนอง น้ำ  สัตว์ป่าจึงชอบลงมากินน้ำ

สภาพ ทางภูมิศาสตร์

                สภาพ พื้นที่ของบ้านกะน็อบ  เป็นที่ราบลุ่มและมีความลาด ชันเล็กน้อยบางพื้นที่  จึงเป็นพื้นที่ที่เหมาะ สำหรับทำการเกษตร ปลูกพืชเลี้ยงสัตว์  กะน็อบที่แปล ว่ากลบขุมทรัพย์  จึงเป็นที่อุดมสมบูรณ์ทั้งทางการ เกษตรผสมผสานและเลี้ยงสัตว์  สัตว์ที่นิยมเลี้ยงกัน มากคือ  โค  กระบือ  เลี้ยงหมู    เป็ดไก่มีบางส่วน 

                บ้าน กะน็อบมีทรัพย์พยากรณ์ธรรมชาติ  รวม  ๓  แห่ง  คือ

                ๑.  สระน้ำสาธารณะ  จำนวน  ๑ แห่งใช้การไม่ได้

                ๒.  สระน้ำสาธารณะ  อีกแห่งหนึ่ง ใช้อุปโภคได้

                ๓.  มีลำน้ำห้วยเจมิง  ซึ่งเป็นหัวใจหลักใน การเกษตร

               ๒.๑  ที่ตั้ง

                                เลขที่....................รหัส............................รุ้ง............................แวง..........................

                ๒.๒  อาณาเขต

                                ทิศเหนือ          จด  บ้านปลาย   ม.๔

                                ทิศใต้              จด  บ้านกันทรารมย์  ม.๑

                                ทิศตะวันออก  จด  บ้าน สระสี่เหลี่ยม  ม.๙

                                ทิศตะวันตก    จด  ลำห้วย เจมิง

                ๒.๓  ภูมิอากาศ

                               มี  ๓  ฤดู  คือ  ฤดูฝน  ฤดู หนาว  และฤดูร้อน

                ๒.๔  การคมนาคมติดต่อ

                                บ้านกะน็อบตั้งอยู่ห่างจากอำเภอกระสัง  ประมาณ  ๗  กิโลเมตรเศษ  มี การติดต่อสู่ชุมชนอื่นได้ไม่ค่อยสะดวกนัก  เพราะสภาพ ของการคมนาคมสมัยนั้นใช้เกวียนเป็นพาหนะในการเดินทางประกอบกับหนทางซึ่งเป็น เกวียนนั้นคดเคี้ยว

                จึง มีความลำบากในการเดินทางเป็นอย่างมาก  ในการจะเดิน ทางไปติดต่อกับหมู่บ้านอื่น  จะเข้าตัวเมืองแต่ละ ครั้งบางทีต้องนอนค้างแรมก็มี

๓.  ลักษณะการปกครอง

                ได้ กล่าวไว้แล้วในหลักฐานทางประวัติหมู่บ้าน

๔.  หลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่พบหรือปรากฏการณ์ต่างๆ

                หลัก ฐานที่ปรากฏคือ  ก้อนหินซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของคน สมัยก่อน  เป็นปราสาทเก่าแก่ที่พบหลักฐานที่สำคัญ แห่งนี้คือ  เป็นบริเวณสมบูรณ์ที่หนองน้ำ

                เหตุการณ์ ที่สำคัญที่เกิดขึ้นในหมู่บ้านแห่งนี้คือ  โรคระบาด เกี่ยวกับวัว – ควาย  ต้องล้มตาย เป็นจำนวนมาก  และเกิดปรากฏการณ์ฝนแล้งเป็นระยะเวลา ถึง  ๗  ปี  แต่ เนื่องจากสมัยนั้นของป่ามีมาก  เราจึงอาศัยหาของป่า มาเลี้ยงชีพได้  ประกอบกับมีโจรผู้ร้ายชุกชุม เนื่องจากเกิดปรากฏการณ์ที่แล้งยาวนาน  แต่ก็หาของ ป่ากินได้

                ความ เปลี่ยนแปลงของหมู่บ้านนี้ต่อมามีจำนวนประชากรจำนวนมากขึ้นจึงต้องมีผู้นำ ชุมชนขึ้น  ผู้นำคนแรกในสมัยนั้นคือ 

                ๑.  ผู้ใหญ่  เสร็บ    นุ พินรัมย์

                ๒.  ผู้ใหญ่  หวัง     นิ พลรัมย์

                ๓.  ผู้ใหญ่ เยียน     สำราญ

                ๔.  ผู้ใหญ่  เย็น      ซื่อ สัตย์

                ๕.  ผู้ใหญ่  เพลน    สาย แก้ว

                ๖.  ผู้ใหญ่  แนน     จริต รัมย์

๗.  ผู้ใหญ่  เลือน     นุ พินรัมย์

๘.  ผู้ใหญ่  เยื้อน     นิ โรรัมย์

๙.  ผู้ใหญ่  เสมอ     นิ คงรัมย์

๑๐.ผู้ใหญ่  ชัยฤกษ์  ยั่งยืน

จากรายชื่อบ้านกะน็อบ มีผู้นำของหมู่บ้าน  ตั้งแต่เริ่มจนถึงปัจจุบันนี้มี ผู้นำรวม  ๑๐  ท่าน

๕.  สภาพปัจจุบัน

                ปัจจุบัน บ้านกะน็อบมีประชากร  รวมทั้งสิ้น        คน   จำนวนครัวเรือน         ครัวเรือน   มีระบบ

ประปาหมู่บ้านใช้  มีไฟฟ้าเข้าหมู่บ้านและได้ใช้ทุกหลังคาเรือน  ภาษาที่พูดในท้องถิ่นคือ  ภาษา เขมร  เป็นส่วนใหญ่  และ นับถือศาสนาพุทธเป็นหลัก  ประชากรส่วนใหญ่ทำนาปลูก ข้าวและเลี้ยงโค  กระบือ  และ รับจ้างเป็นบางส่วน

                ด้าน ผู้นำทางจิตใจมีหลวงพ่อพระครูวิสุทธิ์คันธารมย์  และ ต่อมาท่านได้มรณภาพ  มีหลวงพ่อพระครูสังวราภิรักษ์  เป็นเจ้าคณะอำเภอกระสังอยู่วัดคันธารมย์ 

๕.๑  สถานศึกษา  บ้านกะน็อบอยู่ในเขตบริการของโรงเรียนวัดบ้านกันทรารมย์    เหตุที่ว่าโรงเรียนมีชื่อวัดรวมอยู่ด้วย  คือสมัยก่อนเรียนกับวัด  ยังไม่มี โรงเรียนต่อมามีการสร้างโรงเรียนขึ้นในปี  พ.ศ.  ๒๔๙๖  ชื่อโรงเรียนสมัยก่อน  คือ โรงเรียนวัดคันธารมย์  แต่ครูใหญ่สมัยนั้นได้เขียนคำ ว่าคันธารมย์  เพี้ยนไปเป็นกันทรารมย์  ซึ่งความหมายเปลี่ยนไปจากเดิมด้วย  เพราะว่า  กันทร  หรือกันทรา   แปลว่า  ถ้ำ  หรือ  ซอกเขา 

                แต่ ชื่อนี้ยังคงชื่อเดิมไว้  คือ  วัด คันธารมย์  มาจนถึงปัจจุบัน  บ้าน กะน็อบ  มีสถานีอนามัย  ๑  แห่ง  ชื่อว่า  อนามัย กันทรารมย์

                ๕.๒  ศาสนสถาน  ที่ตั้งของศาสนสถาน ตั้งอยู่บ้านกันทรารมย์  ชื่อวัดคันธารมย์  ชึ่งแปลว่า  กลิ่นหอมอันอบอวน ของดอกไม้  นานาพันธ์  ที่มี มากที่สุดก็คือ  ดอกลำดวน  ปัจจุบัน  วัดคันธารมย์  มีความสำคัญต่อ ชุมชนแห่งนี้มาก  เป็นที่รวมจิตใจของชุมชนหลายหมู่ บ้านด้วยกัน

                มี สถาปัตยกรรม  สิ่งปลูกสร้าง ดังนี้

                มี โบสถ์  ๑  แห่ง  ศาลาอเนกประสงค์  ๑  แห่ง  กุฏิ  ๓  กุฏิ  มีอนุสรณ์สถานที่บรรจุอัฐิของหลวงพ่อพระครู วิสุทธิ์คันธารมย์  เจ้าอาวาสองค์ก่อนที่มรณภาพ  จำนวน  ๑  แห่ง  มีหอ

ระฆัง  ๑  แห่ง

๖.  ประเพณี/วัฒนธรรม/การละเล่นของชุมชน

                ประเพณี และวัฒนธรรม  ของชุมชนบ้านกะน็อบ  มี ดังนี้

                ๑.  ประเพณีแห่เทียนเข้าพรรษา  ในช่วงเข้า พรรษาของทุกปีมีการแห่เทียนพรรษาไปถวายตามวัดต่างๆ  ใน เขต 

                ๒.  ประเพณีทำบุญออกพรรษา

                ๓.  ประเพณีลอยกระทง  ในวันเพ็ญ  เดือน  สิบสองของทุกปี

                ๔.  ประเพณีสงกรานต์  มีการรดน้ำขอพรจากผู้ เฒ่าผู้แก่

                ๕.  ประเพณีการละเล่นของพื้นบ้าน  เช่น  รำตรด  มีการละเล่นในหน้าแล้งช่วง เดือนเมษา  การละเล่นที่เป็นจุดเด่นของบ้านกะน็อบ  อีกอย่างคือ  เรือมอันเร  หรือ  รำสากกระทบ  อุปกรณ์  ก็มี  สากตำ ข้าว  ใช้กระทบกันเป็นจังหวะ  มี กลองกันตรึม  ฉาบ  ฉิ่ง  ซอ  ปี่  เป็น ต้น

                มี การแเสดงการละเล่นในหน้าแล้ง  เพราะมีความเชื่อมาแต่ สมัยก่อนที่ผู้เฒ่าผู้แก่เล่าขานกันมาว่าถ้าหากปีไหนมีการละเล่นในหมู่บ้าน  ปีนั้นฝนฟ้าจะตกต้องตามฤดูกาลมีความอุดมสมบูรณ์

๗.  ศิลปะหัตกรรมในท้องถิ่น

                -  ด้านศิลปะหัตกรรมในท้องถิ่นบ้านกะน็อบ  มี

                -  ด้านเครื่องจักสาน  มีนางพราน   นิคงรัมย์ – นายทองดี   กล้างาม

                -  ด้านการทอผ้าไหม  มี น.ส.ประยงค์   นุพิน รัมย์  เป็นประธานกลุ่ม     มี สมาชิกรวมกลุ่ม 

จำนวน  ๒๙  คน

-  ด้านการตัดเย็บ  มีกลุ่มพัฒนาสตรี  มี  น.ส.กนวรรณ   เป็นประธานกลุ่ม  มีสมาชิกของกลุ่มจำนวน  ๑๐  คน

-  ด้านงานช่างไม้  มีนายประเสริฐ   สายแก้ว  เป็นประธานกลุ่ม  มีสมาชิกรวมทั้งหมด  ๗  คน

-  ด้านผลิตภัณฑ์หนึ่งที่มีชื่อในหมู่บ้านกะน็อบ  คือ  มีการทอผ้าไหมที่สวยงามฝีมือปราณีต   สนใจ ติดต่อสอบถามได้ที่  คุณประยงค์  นุ พินรัมย์ ประธานกลุ่มทอผ้าไหมบ้านกะน็อบ

๘.   อาหารประจำท้องถิ่น

               สำหรับอาหารท้องถิ่นเราแบ่งเป็นประเภทได้ดังนี้  จากที่สาธารณะประโยชน์  จาก  ห้วยจะเมิง  เช่น  กุ้ง  หอย  ปู  ปลา  ถ้าขยันหาก็ได้กิน  ถ้าขี้เกียจก็ต้องซื้อ  จากร้าน ค้าในหมู่บ้าน

                ประเภท ผัก  คือ  ผักริมรั้ว เช่น  ผักกระถิน  ริมรั้ว  ส่วนผักที่เป็นเอกลักษณ์          ที่ มีชื่อนั้นบ้าน

กะน็อบยังไม่มี  

๙.  บุคคลสำคัญ/ภูมิปัญญาท้องถิ่นในชุมชน

                บุคคล สำคัญ  ภูมิปัญญาท้องถิ่นของบ้านกะน็อบ

                ๑.  อาจารย์  ถนอม   กลีบ ม่วง  มีความสามารถในด้านการสอนดนตรีไทย (วงดนตรีปี่พาทย์)

                ๒.  พ่อเลื่อน  นุพินรัมย์  มี ความสามารถในการทำพิธีกรรมต่างๆ

                ๓.  แม่ทอง   นิพลรัมย์  มี ความสามารถในการจับเส้นนวดเส้นแบบโบราณ

                ๔.  เกษตรผสมผสาน  ยังไม่มี  ใคร ทำจริงๆ  เพียงแต่ทำแบบสมัครเล่น

                ๕.  นักดนตรี  ศิลปิน มีนายเมือง  นายทองดี  นายวินัย   นายทองใบ  นายประนอม    ๕  คนนี้  มีความสามารถเล่น  กันตรึม  ซึ่งเป็นดนตรีประจำท้อง ถิ่น

๑๐.  แนวทางในการพัฒนาชุมชน

                ๑.  เป็นแหล่งท่องเที่ยว  เพราะชื่อว่า  กะน็อบเป็นของโบราณ  มีของดีอยู่ ในท้องถิ่น  เป็นตลาดกลางของหมู่บ้าน  เพื่อ  ชาวบ้านจะได้นำผลผลิตทางการเกษตร  มาจำหน่าย   ใครมีของดีก็เอามา ขาย

                ๒.  เป็นศูนย์กลางทางศาสนาพิธี    อยากมี ที่ดินสร้างเป็นสาธารณะประโยชน์  เป็นศาลากลางหมู่ บ้านเพื่อเป็นที่บำเพ็ญกุศล  พิธีทางศาสนาประจำของ หมู่บ้านกะน็อบแห่งนี้

                ๓.  เป็นแหล่งในการศึกษา  เมื่อกะน็อบ มีตลาด  มีที่ดิน  ที่ศาลากลางหมู่ บ้านอยากให้มีการศึกษาเช่น  เป็นแหล่งผลิตช่างซ่อม เครื่องยนต์  ซ่อมรถจักรยานยนต์  ซ่อม เครื่องใช้ไฟฟ้า  วิทยุ  เครื่อง เสียง  พัดลม  ตู้เย็น

---------------

ผู้สัมภาษณ์ (ผู้ จัดทำ)

                ชื่อ  นายเมือง   คงชนะ 

                ตำแหน่ง  ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน

                ที่ อยู่  ๓๗/๑  ม.  ๒  ต.กันทรารมย์  อ.กระสัง  จ.บุรีรัมย์

ประวัติส่วนตัวผู้ให้สัมภาษณ์ (ผู้ รู้ในท้องถิ่น)

                ชื่อ  นายเลื่อน   นุพินรัมย์

ตำแหน่ง  อดีตผู้ใหญ่บ้าน  อายุ  ๗๖  ปี  ชื่อ คู่สมรส  นางสุนทร  นุพิน รัมย์

ที่อยู่  บ้านกะน็อบ  ม.๒  ต.กันทรารมย์  อ.กระสัง  จ.บุรีรัมย์

การศึกษา  ป.๔  อาชีพ  ทำนา  จำนวนพี่น้อง  ๑๐  คน  จำนวนบุตร  ๔  คน